"Op de Olympische Spelen zat er een probleem in mij": Var-windsurfer Nicolas Goyard vertelt over zijn wederopbouw na de Olympische Spelen

Terug naar af. Nicolas Goyard begon zaterdag in Aarhus, Denemarken, aan het iQFoil Wereldkampioenschap, na een lang trainingskamp met het Franse team. De wereldtitel is de Var-inwoner ontgaan sinds 2021, toen hij de absolute heerschappij had in de Olympische discipline.

De inwoner van de Caledonian Windsurfing and Sailing Association zoekt nu naar een tweede adem, na zijn mislukte Olympische Spelen afgelopen zomer aan de kust van Marseille. Hij sprak openhartig over deze mislukking in de podcast "Sailors on Sailors" van de Franse Zeilfederatie.

Nicolas Goyard: "Ik stelde mezelf in vraag"

"De Spelen waren voor mij duidelijk geen succes qua resultaten, maar wel op persoonlijk en menselijk vlak. Ze (de Spelen) markeerden een keerpunt voor mij, ik heb veel over mezelf geleerd en mezelf over veel dingen in vraag gesteld", benadrukt hij.

"Fysiek en technisch zat alles goed in elkaar, al kan het altijd beter, maar er waren dingen waar ik mentaal niet op voorbereid was. Er zat een probleem in mij dat ik niet had opgemerkt, in mijn aanpak van prestatiegerelateerde zaken. Dat inzicht heeft me enorm geholpen, zowel in de sport als in het leven in het algemeen," voegt hij eraan toe.

Tijdens deze introspectie gaf Nicolas Goyard ook toe dat hij nu met een mental trainer werkt. "Ik was nog nooit eerder door een psychiater of een mental trainer gevolgd. Ik dacht dat ik mezelf kende, maar in feite kende ik mezelf niet (wat niet het geval was), of in ieder geval niet goed genoeg. Toen kwam ik oog in oog met mezelf te staan, en dat maak je niet elke dag mee."

Marie Barrué: "De dag dat het eindigde, haalde ik adem"

Naast haar blikte Marie Barrué (28 jaar), solozeilster in een jol in de ILCA6 (voorheen Laser Radial), terug op haar Olympische ervaring als reservist, samen met de Française Louise Cervera (tiende op de Spelen). Een unieke maar moeilijke ervaring. om te leven voor de inwoner van Coych .

"Nadat de selectie bekend was gemaakt, nam ik een maand vrij zonder mijn telefoon. Ik was doodziek, alle druk was op dat moment verdwenen. Schok, 40°C koorts, het was echt hel. Toen ik weer ging trainen, werd ik heen en weer geslingerd tussen me belangrijk voelen in het project en mijn plek vinden, mezelf zijn. Ik heb geleerd, maar aan de andere kant had ik moeite om mezelf weer terug te vinden," zegt ze.

"Uiteindelijk was het toch een heel positieve ervaring, maar op de dag dat het voorbij was, haalde ik diep adem. Mijn hele chakra kwam weer naar beneden en ik zei tegen mezelf: dit is het, Marie is terug. Op dat moment begreep ik dat het ergste in ons leven is dat we geen doel hebben", geeft de winnares van een WK-evenement in Medemblik, Nederland, in 2021 toe.